Moja poniższa rekomendacja dotyczyć będzie zapisu Art. 12 , zacytowanego poniżej. Jest ona oparta na literze przepisów i bierze pod uwagę powody wprowadzenia takiego zapisu przez IFAB. Inaczej mówiąc do takiej rekomendacji upoważnia litera przepisów i funkcjonujące w Przepisach Gry, pojęcie ducha gry. Poniższa rekomendacja nawiązuje  do stanowiska Pierluigi Collina, które zajął podczas zgrupowania czołowych sędziów na styczniowym zgrupowaniu UEFA na Malcie przed meczami play-off UCL i UEL. I jest ona zgodna z tym stanowiskiem.  Jak wiemy Pierluigi Collina to Chief Refereeing Officer UEFA oraz, od pewnego czasu, Chairman of Referees Committee FIFA. W chwili obecnej, mamy jednego sędziego i jedną sędzię w Elite, najwyższej grupie sędziów UEFA. W drugiej w kolejności  grupie First mamy trzech sędziów, przy czym dwóch z nich uczestniczyło w zgrupowaniu na Malcie i obaj poprowadzą mecze w pierwszej rundzie play-off UEL. Ostatnio, zapewniłem Pierluigi, że nasze spojrzenie na sędziowanie jest zgodne z linią UEFA i FIFA i poniższa rekomendacja jest w ścisłym związku z tym zapewnieniem.

Oto przedmiotowe zapisy Art. 12 Przepisów Gry:

Rzut wolny pośredni jest przyznany, jeżeli bramkarz we własnym polu karnym popełnia jedno z następujących przewinień:

•  przez czas dłuższy niż 6 sekund kontroluje piłkę w rękach, zanim ją zwolni,

• dotyka rękoma piłki po tym, jak:  

      • zwolnił ją z rąk i nie dotknęła później innego zawodnika,  

      •została rozmyślnie kopnięta do niego przez współpartnera

Załączony klip pokazuje interwencję bramkarza, po rozmyślnym kopnięciu do niego piłki przez współpartnera.  Bramkarz dotyka piłkę rękami (rzuca się i łapie ją) ale pomiędzy kopnięciem piłki przez współpartnera a dotknięciem piłki miała miejsce jego próba kopnięcia piłki.  W takich przypadkach sędzia nie powinien przerywać gry. Intencją IFAB, gdy wprowadzano ten zapis, było przeciwdziałanie zachowaniom zawodników drużyny broniącej, które mimo iż piłka była w grze, de facto były grą na czas. Zachowanie bramkarza w analizowanym przypadku nie ma nic wspólnego z grą na czas. Oczywiste jest, że jedyną jego intencją jest kopnięcie piłki a jej złapanie spowodowane  jest nierozmyślnym kiksem. Dlatego też uprawnione jest twierdzenie, że kiedy bramkarz kopie piłkę podaną do niego przez współpartnera kiksując i sędzia nie dopatrzy się w tym kiksie próby obejścia przepisów gry to, późniejszy kontakt jego ręki/rąk z piłką nie ma  znamion naruszenia zacytowanego wyżej zapisu Art. 12. A w wymiarze praktycznym trudno wyobrazić sobie sytuację kiedy kiks bramkarza, w  takiej sytuacji, będzie próbą obejścia przepisów gry.

Hasło do filmu: kszzpn

https://vimeo.com/255593713

Zbigniew Przesmycki
Przewodniczący Kolegium Sędziów

Chairman ot the Referees Committee